“İşte (iyi ve kötü ) günleri insanlar arasında (böyle) döndürür dururuz.” (Al-i İmran 140)

Gün olur her şey tıkırında ilerler, mutlu mesut yaşarız. Gün olur imtihanlar üst üste hücum eder adeta, çünkü burası dünya… Dünya düzlük bir mekân değil, inişler ve çıkışlardan müteşekkil. Hep yukarılarda olmak da yok, hep aşağılarda olmak da. Sabır ve şükür arasında ilerlediğimiz bir âlem. Gel bunu baştan kabul edelim dostum.

Sürekli mutlu, başarılı olmak bir ütopya. Zor günlerin varlığını kabul ederek başla işe. Ama zor günlerin devamlı olmayacağını, ardından güzelliklerin geleceği gerçeğini de unutma. Ezeli düşmanımız olan şeytan zorluk anında dibe batmamız için:

"Hiç geçmeyecek, bitmeyecek, hep bu zorluk ve darlık halinde kalacaksın" diye fısıldar durur. Ümit kapılarını bir bir kapatmaya uğraşır. 

Ümit kapısı Allah ile arandaki geçiş kapısıdır, unutma dostum. O kapının kapanmasına asla izin verme! Kendine Al-i İmran Suresi 140. ayeti hatırlat: "İşte (iyi ve kötü) günleri insanlar arasında (böyle) döndürür dururuz." diyor Rabbim. Kötü günde misin, bil ki geçecek, güzel günler yakındır.

Bu ayet-i kerime nasıl bir ortamda inmiş bilir misin? 

Uhud Savaşı'nın olduğu günler… Müslümanların savaşı kazanıyoruz zannıyla Rasulullah'ın sözünü dinlemeyip Okçular tepesini terk ettiği ve iki kuvvet arasında kaldığı günler. Peygamberimizin çok sevdiği amcası Hz Hamza'nın da içlerinde olduğu 70 tane şehit verilen, Peygamberimizin aldığı darbe ile miğferinin halkalarının yüzüne battığı, mübarek kanının aktığı günler. Uhud Savaşı Müslümanlar için ağır bir yara oluyor. İşte tam da öylesine yaralı bir zamanda bu ayet iniyor, iyi ve kötü günlerin insanlar arasında döndüğünden bahsediyor.

“Uhud'da yara aldıysanız, Bedir’de zafer kazandınız” diyor. İşte bizler de yara aldığımız günlerde, güzel geçirdiğimiz günleri hatırlayalım.

İyi gün de olacak kötü gün de, mutluluktan uçtuğumuz günler de olacak, yaralanıp üzüldüğümüz günler de. Hayat sabır ve şükür arasında geçip gidecek dostum. Bize düşen güzel günleri şükürle geçirip şımarmamak, geçeceğini bilmek, zor zamanlarda da ümit kapısını kapatmadan, dibe batmadan sabırla geçmesini beklemek.

Her halin ayrı bir tecelli, ayrı bir imtihan olduğunu bilmek ve her halde Rabbimizle bağımızı koparmadan, en sağlam kulpa tutunmak…