“Bilesiniz ki gönüller ancak Allah’ı zikrederek huzura kavuşur.” (Rad suresi 28)

İnsanın gönlünde sadece Allah'ı anmakla dolacak bir boşluk vardır dostum.  Kalp sadece Onunla huzur bulacak şekilde yaratılmıştır. Kimisi bu boşluğu yok sayar, kimisi de geçici dünyalık şeylerle doldurmaya çalışır, geçici hazların ardına düşer.

Bu boşluk sık sık kendini hatırlatır, ben buradayım, beni gör diye sızlar durur. Bu sızıyı dindirmek için beşeri aşklara dalarız ama ulaştığımız an yine dolmadığını hissederiz, yine orada yine sızlamaya devam eder. Çünkü dostum; bizlerin gönlü ötelere sevdalı, ulaşılmaza âşık. Allah aşkı için yaratılmış bir kalbe sahibiz. Geçici olanlarla doldurmaya çalıştıkça hayal kırıklıklarımız artacak, dolmayacak o boşluk, sızlayıp duracak.

Şeytan ise hedefimizden sapmamız için uğraşır. Bizi asıl özlediğimizden, beklediğimizden uzaklaştırmak için "Şunu alırsan mutlu olacaksın, şu senin olursa huzurlu günler yakın" diyerek yanlış hedeflere yönlendirir. Elde edip huzuru bulamadıkça yıkılıp kalırız.

…

O vakit dostum haydi kalk ayağa, bir silkelen. Ben kimim? Ne için varım? Ne ile mutlu olurum? Sorularını sor kendine. Niçin varlık sahnesine çıktıysan, onun için yaşa. Bırak senin hizmetine verilmiş şu dünyanın üç kuruşluk menfaatine köle olmayı. Dünyalıkların ardına düşüp kıymetini düşürme!

Huzuru mu arıyorsun o vakit Rabbim Rad Suresi 28. ayette anlatıyor yolunu: "Bilesiniz ki gönüller ancak Allah'ı zikrederek huzura kavuşur" diyor. Huzur arıyorsan dostum; yanlış limanlara gitme! Bak işte huzurun kaynağı. En yüce olanla kur bağını, Onu an, andıkça huzur bul. Ardına takılan, seni dünyaya çeken, dibe batıranları bırak. Ötelere sevdalı ruhunun prangalarını bir bir at.

Allah’ı anmak sadece “Allah, Allah!” demek değildir. Hayat rotanı Allah'ın rızasına endeksli olarak yaşarsan Allah'ı anarsın. Kur'an doğrultusunda bir hayat yaşarsan Allah'ı anarsın. Gökteki kuşlarda, daldaki gülde, dökülen yaprakta Allah'ın eserlerini görerek Allah'ı anarsın. Bir yetimin başını okşarken “Senin rızan için Ya Rab!” diyerek Allah'ı anarsın.

…

Öfkelendiğinde Rabbimin rızasını düşünerek, sakin kalarak Onu anarsın. Çektiğin acıları sıkıntıları bile Allah ile irtibatlandırarak tekâmül sürecinin parçası görüp sabrederek O'nu anarsın. Hayatın her anına Rabbinle irtibatı koparmadan sürdürerek Allah'ı anarsın. Derdini hüznünü ondan gayrısına değil sadece Rabbine anlatarak Onu anarsın. İşte huzur Allah'ın zikrinde dostum!

Peki, sen neredesin?