Tüm Türkiye çok ağır bir yara aldı. Her ne kadar deprem bölgesinden yüreğimize su serpen mucize haberler gelse de içimiz acıdan kavruluyor.  Büyük bir felaket yaşayan ülkeme baş sağlığı diliyorum Yaralıklarımız bir an önce sağlıklarına kavuşur inşallah.

Bu süreçte insan olmaktan utandığım anlara şahit oldum. Depremzedelere gönderilen yardımların önünü keserek yağmalamak nedir? Bu nasıl bir iğrençlik, bu nasıl bir hissizlik. İnsan mı bunlar? Bunlar nereden alıyor bu cesareti kim bunlar, insanların gözyaşları içinde depremzedelere gönderdikleri yardımları yağma ediyor?

Bunları yapan insan olamaz, insan olmak bu demek değil, insanlık hele hiç değil.

En kısa zamanda güvenlik güçlerimiz tarafından yakalanarak cezasını çekmeleri sağlanır diye umuyorum. Bu insanlarla aynı dünyayı aynı havayı aynı ülkeyi paylaşmaktan utanıyorum.

Bu yağmacıları geçtim, ihtiyacı olmadığı halde arabalarına marketlerden aldıkları onlarca yüzlerce paketi taşıyan insanlara ne diyeceğiz. Hakkı olmayana el uzatanlara…

Diyorum ya insan olmaktan utandığım görüntüler tüm bunlar… Allah ıslah etsin daha ne denir ki buna başka.

...

Umutsuz değilim bunlar yüzünden. Beni umutlandıran başka hadiselere de şahit oldu bu gözler. Dünya adeta Türkiye için bir oldu yardıma koştu. Hangi dil, hangi ırk, hangi din fark etmedi. Herkes Türkiye'nin yarasına merhem olmak için koştu. 30'un üzerinde ülke yardım gönderdi, arama kurtarma çalışmalarına destek için ülkelerden ekipler geldi.

 İnsanların, hangi dinden olduğu fark etmedi, herkes kendi inanışı gereğince Türkiye için depremzedeler için dua etti. Bunlar öyle hafife alınacak olaylar değil. Tüm dünya insanlık için birbirine yardım etti bu süreçte.

Bu durum da beni İNSANLIK adına umutlandırıyor…

Tekrar büyük geçmiş olsun, başımız sağ olsun. Allah tekrarını yaşatmasın kimseye.