Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), milyonlarca çocuğu etkileyen ve sıklıkla yetişkinliğe kadar devam eden kronik bir durum.

DEHB, dikkati sürdürme zorluğu, hiperaktivite ve dürtüsel davranış gibi kalıcı sorunların bir kombinasyonunu içerir. Semptomlar yeterince şiddetli olduğunda ve çocuğun hayatının birden fazla alanında devam eden sorunlara neden olabilmektedir. DEHB’li çocuklar dikkatlerinin kolayca dağılması, talimatları takip etmekte güçlük yaşamaları, kolayca hayal kırıklığına uğramaları ve dürtüsel hareket etmelerinden dolayı spor aktivitelerinde de güçlük yaşamaktadırlar.

Sporun çocukların gelişimi üzerinde sayısız faydası var. Yapılan araştırmalar düzenli spor yapan DEHB’li çocuklarda da agresiflik ve hiperaktivitenin azaldığını göstermektedir ancak DEHB organizasyonu, mekânsal farkındalığı ve oyunun kuralları, stratejilerini öğrenmeyi etkileyen güçlüğe yol açabildiğinden DEHB'li çocukların spor aktivitelerine dâhil olması her zaman kolay olmamaktadır.

Kaybeden bir takımda yer almak, DEHB’li çocuk açısından zorlayıcı olabilir. Her ne kadar kaybetmeyi öğrenme, hayat boyu önemli bir kazanım olsa da bu çocuğun büyük ihtimalle saldırganlaşmasına yol açacağından sosyal alanda çok daha büyük sıkıntılar yaşamasına yol açabilmektedir. İşin püf noktası, her çocuğa uygun sporun bulunmasıdır. Bu gerekçe ile DEHB’li çocuklar genel olarak yüzme, dövüş sporları gibi bireysel sporlardan takım sporlarından oranla daha fazla fayda sağlayabilmektedirler.

…

Bireysel sporlarda DEHB’li çocuklar, koç ve antrenörlerden bireysel ilgi gördüğü için çok daha başarılı oluyor. Koç ile birebir çalışma, çocuğun daha kolay odaklanmasına yol açmaktadır. Bir koçla güçlü ve anlayışlı bir ilişki de çocuğu motive edebilmektedir.  Ancak koçların DEHB hakkında çok az bilgisi olabilir. Bu sebeple çocuğun özel ihtiyaçları hakkında koçla konuşmak çok değerlidir. İster bir takım ister bireysel bir spor olsun, anlayışlı bir koç ile çocuğun deneyimi olumlu yönde değişecektir.

Bireysel sporlar arasında özellikle tekvando, karate gibi dövüş sanatların özellikle DEHB’li çocuklar için idealdir. Dövüş sanatlarında çocuklara öz kontrol, öz disiplin ve konsantrasyon öğretilmektedir. Her rutin, ayrıntılara çok dikkat edilerek uygulanmaktadır ve çocuk her dövüş sanatı rutininde adım adım ustalaşmaktadır. Ek olarak dövüş sanatları, her dersin başında ve sonunda eğitmenlere boyun eğmek gibi saygıyı teşvik eden ritüellere sahiptir. Bu aynı zamanda çocuklara otoriteyi kabul etmeyi öğretmeye yardımcı olabilir.

Yüzme, DEHB'li bir çocuğun rehberlik ve yapı konusunda başarılı olmasına yardımcı olmada harika bir yol. Yüzme aynı zamanda her yaşta öğrenilebilecek değerli bir yaşam becerisidir. Jimnastik rutinleri, yakın dikkat ve vücut hareketlerinin tutulmasını gerektirir ve DEHB'li çocukların odaklanmayı geliştirmelerine yardımcı olur. Jimnastikteki rutinler ve ekipmanlar, ergoterapide kullanılan ekipmanlara benzer. Bunlar, çocuğun kas farkındalığı ve denge duygusu geliştirmesine yardımcı olur.

Tenis de enerji, güç ve koordinasyon gerektirir, DEHB'li çocuklar için mükemmel, hızlı tempolu bir oyundur.

Çocuk için uygun olduğu düşünülen spor ne olursa olsun başlamadan önce onunla bu konunun mutlaka konuşulması gerek. İlk olarak onun hangi sporu yapmak, öğrenmek istediği önemlidir. Çocuğunuza kendisinden ne beklendiğini ve ders sırasında kendisinden ne beklendiğini net bir şekilde ifade ettiğinizden emin olun. Ve yeni bir şey deniyorlarsa, çocuğunuzun yeni bir şeye başlama konusunda endişeli olabileceğini unutmayın.