Geçtiğimiz günlerde Devrekani’de pancar üreticisinin sıkıntılarını anlatan bir haber yaptık ve paylaştık. Sonra gördük ki, diğer ilçelerde de durum aynıymış. Pancar alım ofisi, alımları sınırlandırmış, çiftçiye Kastamonu Şeker Fabrikası’nı işaret etmiş. Fabrika da sıra vermiyor. Çünkü, dışarıdan gelen pancarları işlemekle meşgul. Kapasite yetersizmiş.

Çiftçiye geçen yıl, ‘Siz üretin biz sizin arkanızdayız’, ‘Pancar hak ettiği değeri buldu’ diyen milletvekilleri nerede? Şeker Fabrikası’nda gövde gösterisi yapmakla olmuyor.

Devrekani Pancar Alım Ofisinde gece yarısı sıraya giren çiftçiye bir bardak çay ikram edip, derdini dinleyebiliyor musun?

Pancarı tarla kalan çiftçinin, pancarına bir şey olsa arkasında durabilecek misin?

Bu çiftçinin stresini, kaygısını dindirebilecek misin?

Neredesin yahu?

Bir git, çiftçinin yanına derdini dinle. Elin toprak olmaz korkma.

***

Burası Kastamonu, bu yazdıklarımın bir işe yaramayacağını biliyorum ama vicdanım rahatlasın istiyorum. Godamanlar kıravatı beynine takmış, beyine hesap verirken, vekil de boynuna kravatını takan beyine hesap verse olmaz mı?

Öyle bir hürmet ki; seçen sıkıntı çekiyor, seçilen ‘Oh ne ala’

Öyle bir sükunet ki; halk konuşuyor, yönetenler ‘Hop ne alaka’

Öyle bir memleket sevdası ki; ‘Halka kuru ekmek, godamana al sana lokum’

Elbet var her yazdığım cümlenin bir hikayesi, her kelimenin bir anlamı lakin anlatsam kim dinler?

Hedef olan ne anlar?

DEPREM

Sallandık. Yıkıldık, lakin bizi yıkan yerin sallanması değil, ülkedeki adaletin sallanması.

Açgözlü müteahhit salladı bizi.

O öldürdü hepimizi.

Yarın burada da olacak deprem. Ne Van’dan, Ne Elazığ’dan ne de İzmir’den ders çıkaramayacağız.

Kaç bina depreme dayanıklı?

Kaç çadırımız var?

Kaç deprem poliçesi mevcut?

Kime ne?

Aman bize ne…

Biz ölüp gideceğiz zaten, kalan zenginler düşünsün, ezilenlerin ahını…