“TELEFONDAN BAŞKA BİR ÇAREMİZ YOK, BUNU GÖRMÜYORLAR"

Üniversite öğrencilerinin aldığı burs miktarının yetersiz olduğunu dile getiren Kastamonu Üniversitesi öğrencisi Hasan Buğra Sus; “Burs ve kredi ücretleri 850 lira, yetmiyor. Örnekler üzerinden gidersek, devlet yurdunda kalıyorum, yurdun parası bunun içinde, ufak-tefek acıktığımda yiyebilmem için atıştırmalıklar alıyorum 200 lira. Bunları düşündüğümüzde ailesinden hiç destek almayan bir öğrenci için 450 lirası yurt ücretine gidiyor, kalan 400 liranın 200 lirası bir haftalık market alışverişine gitse, geriye kalan 200 lirayla herhangi bir şey yapmamız mümkün değil. Ayın geri kalanında 3 hafta boyunca boşuz ve yurtta ne çıkıyorsa onu yiyoruz, onunla hayatta kalmaya çalışıyoruz. Öğrenci olarak yurt yemekleri dışında zaten bir lüksümüz yok. En azından bin 300 ya da bin 400 liraya kadar burs ve kredilerin çıkarılması lazım ki öğrenciler rahatlasın. Bunların yanı sıra vakıfların verdiği burslar 200-300 lira arasında... Ben bunları sorguluyorum, bursu veren kişiler çocuklarına günlük harçlık olarak veriyordur bunları bence. Bu durumları yaşıyoruz ve ister istemez sorguluyoruz bunları. Öğrencilere biraz daha önem verilmeli.Sosyal aktiveler yapabileceğim maddi durumum olmuyor. Arkadaşlarımızla bir kafeye gidip kahve içmek istesek en ucuz kahve 30-40 lira. Zaten kahve içmek özel bir aktivite de olmamalı yani 24 yaşındaki bir gencin tiyatro ve sinemaya rahatlıkla düşünmeden gidebilmesi gerekiyor. Bahsettiğim 200 lira market alışverişinden kalan paranın 50 lirasıyla sinemaya gidersem tabiri caizse ben ölürüm. Bu durumlarda bir öğrencinin sosyal yaşantısı yok denilebilir. Büyüklerimiz 'gençler sürekli telefonla oynuyor' cümlesini çok sık dile getiriyorlar ama şunu düşünmüyorlar bu gençler ne yapsın? Telefondan başka bir çaremiz yok, bunu görmüyorlar. Telefondan başka bir eğlencemiz yok. Eğitim sektörü zaten kötü. Öğretmenler kimi zaman yetersiz kalabiliyor, hem maddi kaynaktan hem de bilgisel anlamda. Her alanda olduğu gibi denetleme mekanizmamız kötü. Türkiye’de genel olarak yaşamak zorken, öğrenci olmak daha da zor" ifadelerine yer verdi.

“ÖĞRENCİ OLMAK BİZİM ÜLKEMİZDE GERÇEKTEN ZOR”

Burs ve kredi ücretlerinin minimum bin 600 lira olması gerektiğini dile getiren Kastamonu Üniversitesi öğrencisi Cemil Mustafa Suat ise; “Şuan aktif olarak piyasada satılan, öğrencilerin geçimini sağlayabilmesi ya da karnını doyurulabilmesi için olan ürünler üzerinden baz alırsak ortaya çıkan senaryo örneğin, satılan en ucuz fast-food 30 lira, bunu günlüğe vurduğumuz zaman aylık 900 lira ediyor. Her öğrenci yurtta kalamıyor ya da her öğrenci evinden para alamıyor. Öğrencilere sadece ‘sen karnını doyur, arada sırada poğaça ye’ diye bir senaryo çıkıyor. Bunun düzeltilmesi adına minimum bin 600 liralık bir burs ve kredi olması gerekiyor. En azından günlük olarak ‘bugün ne yiyeceğim, karnımı nasıl doyuracağım’ derdi olmadan yaşayabilmek istiyoruz. Öğrenci olmak bizim ülkemizde gerçekten zor” dedi.

“NORMAL YAŞANTIMIZI ÖĞRENCİYKEN SÜRDÜRME İHTİMALİMİZ ÇOK AZ”

Burs ve kredi ücretlerinin bin 500 liradan fazla olması gerektiğine vurgu yapan Kastamonu Üniversitesi öğrencisi Burak Çiçek de; “Bu da yurtta kalan öğrenci için yeterli olur. Ekonomik şartlar çok zor. Okulu bu şartlarda bitiriyoruz, daha sonrasında ne olacağımız belli değil. Coğrafya öğretmenliği okuyorum. Atanabilir miyim, atanamaz mıyım bunu bilmiyorum. 850 liranın içinde yurda para veriyorsunuz geri kalan parayla okul ihtiyaçlarınızı giderdiğiniz zaman geriye hiç bir kalmıyor. Normal yaşantımızı öğrenciyken sürdürme ihtimalimiz çok az” şeklinde konuştu. (Banu Türkmenoğlu / Mizgin Kaynar)