(13 OCAK 2016)

16 yıllık meslek hayatımda aynı şeyleri yazmaktan söylemekten bıktım. Lakin nedendir bilmiyorum, Cumhuriyetin, ülkemizin üstünde oynanan oyunlara rağmen, üstelik de hep aynı film vizyona sokulmasına rağmen, çoğunluk yine de bıkmadan seyirci kalmaya devam ediyor.

Acı patlıcanı kırağı çalmadığı için mi? Yoksa “bu gemi batmaz” düşüncesiyle mi bilmiyorum!

AK Parti ilk iktidar olduğunda yılların statükosuna, sistemde çarpık işleyen çok şeye savaş açtı. Birlik ve düzenin özlemiyle biz de destekledik. ‘Bunlar gitsin de nasıl giderse gitsin’ diyenlerden hiç bir dönemde olmadık. Devletin ve milletin bekası ve refahı için kendi çapımızda, kendi sektörümüzde iyileri takdir ettik. Kastamonu’da yapılan tüm güzel işleri manşete taşıdık. Eksik gördüğümüz şeyleri de dillendirmekten çekinmedik.

Nitekim bugün havaalanı var ve Kastamonu basınının bıkmaz usanmaz ‘isterukk’ elzem, ‘ihtiyaç’yaklaşımının etkisini kim inkar edebilir? Yerel basın bu konuda tek yumruk oldu ve şu an bu güzellikten tüm Kastamonu faydalanıyor. Kötü mü oldu?

İster ulusalda isterse yerelde kartel medyasına hep karşı olduk. Dünya görüşümüz, siyasi tercihlerimiz itibariyle iktidarın doğru ve güzel yaptıklarını görmek ve takdir etmek doğamızda var. Lakin gördüğümüz herhangi bir eksiği yazmak, çizmek de bizim görevimiz. Hepimizin iyiliğine. Mademki ‘kral çıplak’ dedi o halde ‘vurun abalıya’ muamelesinin kime ne faydası olacak? Sel gidecek kumu bize kalmayacak mı?

Etkili ve inandırıcı olmak için ilkeli gazetecilik yapmaya mecburuz.

Kardeşler! ‘Üzerinde güneş batmaz’ denilen nice uygarlıklar tuzla buz olmuş. Ben derim ki;’herkes kendi kapısının önünü süpürsün’. İşte bu mantıkla her yıl basın bayramı vesilesiyle aynı minvalde yazılar kaleme alıyorum. Çok seslilikten korkmamak gerek. Gereksiz alınganlıklara da girilmemeli.

Tarafsız, ilkeli haber, doğru analiz ve çok seslilik olmadan etkili gazetecilik olmaz. Bu betimlemeyi ulusaldan yerele aklı başında her kalemden duymuşuzdur.

Olsun! Bir de ben diyeyim.