Aziz, sıddık kardeşlerim,

Bu şiddetli maddî ve mânevî kıştaki kıtlık ve varlık içinde yokluk ve derd-i maişet, fukaralara ağır basması cihetinde, ekseri halleri fakir olan Risale-i Nur şakirtlerinin bu dehşetli hale karşı sarsılmaları ve tesanütleri bozulması ihtimaliyle ziyade endişe ediyordum. Sizler her zamandan ziyade bu fırtınada tesanüdünüzü ve ittihadınızı ve birbirinin kusuruna bakmaması, birbirini tenkit etmemesi, Risale-i Nur’un kudsî iman vazifesi hesabına mükellef ve muhtaçsınız.

Sakın birbirinizden gücenmeyiniz ve tenkit etmeyiniz. Yoksa az bir zaaf gösterseniz, münafıklar istifade edip sizlere büyük zarar verebilirler.Derd-i maişet zaruretine karşı, iktisat ve kanaatle mukabele etmeye zaruret var. Dünya menfaati, çok ehl-i hakikati, ehl-i tarikatı dahi bir nevi rekabete sevk ettiği için endişe ederim. Risale-i Nur şakirtleri içinde şimdiye kadar bu cihet onları zedelememiş. İnşallah yine zedelemez. Fakat herkes bir ahlâkta olamaz. Bazıları meşru dairede rahatını istese de, itiraz edilmemeli. Zarurete düşen bir şakirt zekâtı kabul edebilir. Risale-i Nur’un hizmetine vaktini hasreden rükünlere ve çalışanlara zekâtla yardım etmek de Risale-i Nur’a bir nevi hizmettir.

Hem yardım edilmeli. Fakat hırs ve tamah ve lisan-ı hal ile istemek olmamalı. Yoksa, ehl-i dalâlet ki, hırs ve tamah yolunda dinini feda etmiş; onlar nazarında kıyas-ı binnefs cihetiyle, “Risale-i Nur’un bir kısım şakirtleri dahi, dinini dünyaya âlet ediyorlar” diye çirkin bir ithamla taarruzlarına meydan açar.

Sizler, ara sıra, İhlâs ve İktisat Lem’alarını ve bazen Hücumat-ı Sitte risalesini aranızda beraber okumalısınız. Sizin şimdiye kadar fevkalâde sebat ve metanet ve tesanüt ve ittifakınız, bu memlekete medâr-ı iftihar olacak ve istikbalini kurtaracak derecededir. Dikkat ediniz, bu yeni fırtına sizin tesanüdünüzü bozmasın.

(…)

Kardeşlerim, Lem’a-i Müdafaatta, Isparta muhbirleri unvanıyla bizi hapse sevk eden Ankara’daki zâlimler irade edilmiş; mecburiyet tahtında öyle demişiz. Şimdi, Isparta, benim mübarek bir vatanım ve çok kıymettar kardeşlerimin dahi sevgili vatanları olduğundan, “Isparta muhbirleri” kelimesini o makamlardan kaldırdım, onların yerlerine “mülhid zâlimler” yazdım. Siz de öyle yazınız.

Said Nursi

***

Bu mektupta Üstad Hazretleri: 1- Sarsılmama ve tesanüdü bozmamanın çok mühim olduğu, 2- Birbirinin kusuruna bakmama ve birbirini tenkit etmemenin bir prensip olduğu, 3- Bu hususlarda gösterilecek az bir zaaftan münafıkların istifade edeceği ve büyük zarar verecekleri, 4- Geçim derdine karşı iktisat ve kanaatle mukabele etmek gerektiği, 5- Dünya menfaatinin rekabete sevk edeceği, 6- Herkesten derin bir takva ve züht hayatı yaşamasını istemenin uygun olmadığı; herkesin bir ahlakta olmamasından dolayı meşru dairede rahat isteyenlere itiraz edilmemesi gerektiği, 7- Zarurete düşen şakirtlerin zekat alabileceği, 8- Risale-i Nur talebeleri arasındaki sebat, metanet, tesanüt ve ittifakın ülkemizin istikbalini kurtaracağı, gibi son derece önemli hakikatleri anlatmıştır.