(…)

Üçüncü nokta: İki Meseledir.

Birincisi: Müdakkik Hoca Sabri, Feyzi’nin istihracına (ilim ve manevi güçle Kur’an’dan çıkarımlarda bulunma) dair Feyzi’ye yazdığı mektup, güzeldir. Lâhikaya girdikten sonra, hocalar “Fîhi nazarun” dememek için bazı kelimeler tâdil edildi.

İkinci mesele: İstanbul ulemasının en büyüğü ve en müdakkiki ve çok zaman halkın müftüsü olan eski fetvâ emini, meşhur Ali Rıza Efendi, (r.h.) Birinci Şua, İşârât-ı Kur’âniyye ve Âyetü’l-Kübrâ gibi risaleleri gördükten sonra, Risale-i Nur’un mühim bir talebesi olan Hâfız Emin’e demiş ki:

“Bediüzzaman, şu zamanda, din-i İslâma en büyük hizmet eylediğini ve eserlerinin tam doğru olduğunu ve böyle bir zamanda, mahrumiyet içinde, feragat-ı nefs edip, yani dünyayı terk edip böyle bir eser meydana getirmek hiç kimseye müyesser olmadığını ve her suretle şâyân-ı tebrik olduğunu ve Risale-i Nur’un dinin müceddidi olduğunu ve Cenâb-ı Hak, onu muvaffak-un-bilhayr eylesin, âmin” diyerek bazılarının sakal bırakmamaklığına itirazları münasebetiyle, Mevlânâ Celâleddin-i Rumî’nin pederleri olan Sultanü’l-Ulema’nın bir kıssasıyla onu müdafaa edip, demiş:

“Bu misüllü, Bediüzzaman’ın dahi elbette bir içtihadı vardır. İtiraz edenler haksızdır” demiş. Ve Hoca Mustafa’ya emretmiş, söylediğimi yaz: “Bediüzzaman’a kemal-i hürmetle selâm ederim. Telifatınızın ikmaline hırz-ı can ile dua etmekteyim (yani, ruha nüsha olacak kadar kıymettar). Bazı ulemâüssû’un (ilmini ve dinini dünyanın ve siyasetin emrine veren alimler)  tenkidine uğradığına müteessir olma. Zira ‘Yemişli ağaç taşlanır. (HAŞİYE) kaziyesi meşhurdur. Mücahedatınıza devam buyurun. Cenâb-ı Hak ve Feyyâz-ı Mutlak âcilen murad ve matlubunuza muvaffakü’n bilhayr eylesin. Bâki Hakkın birliğine emanet olunuz.

Eski Fetva Emini Ali Rıza

İşte böyle müdakkik ve ilim ve şeriat ve Kur’ân cihetinde bu zamanda söz sahibi en büyük âlim böyle hükmetmiş. Risale-i Nur’un talebeleri, bu meseleyi ihtiyaten yabanilere onun ismini vermekle teşhir etmemek gerektir ve dualarına onu dahil etmek lâzımdır

Umum kardeşlerimize selâm.

HAŞİYE: Yani, mübarek, tatlı meyveleri bulunan ağaçlara taş atanlar, akılları varsa tatsınlar ve yesinler. Çürütmeye lâyık ve kabil değiller, demektir. Feyzi

Said Nursi

Yukarıda gecen Mevlana ile ilgili kıssanın özeti şöyledir: Mevlana hazretlerinin babası, oğlu Mevlana’yı küçük yaşından itibaren hep arkasından yürüyerek takip edermiş. Çevresindekiler ise bu davranışı kınarlarmış. Bu saldırı ve tenkitlere mukabil, Mevlana’nın babası her defasında şu cevabı verirmiş; “Siz zamanla benim bu hareketimin doğruluğunu anlayacaksınız…”