Her türlü noksan sıfatlardan yüce olan Allah’ın adıyla.

Allah’ın selâmı, rahmeti ve bereketi üzerinize olsun.

Aziz, sıddık kardeşlerim,

Mübarek Ramazan’ın Kadir Gecesi sırrıyla, seksen üç sene bir mânevî ömrü kazandırması hikmetinin sırrıyla ve Risale-i Nur şakirtlerindeki ihlâs sırrıyla, dayanışma ve iştirâk-i a’mâl-i uhrevî (ahirete ait amellerdeki ortaklık) düsturuyla, her bir sadık şakirt, o fevkalâde mânevî kazancı elde edeceğine gayet kuvvetli bir delili budur ki:

Bu daire içinde kırk bin, belki yüz bin hâlis, hakikî mü’minlerin içinde Kadir Gecesi hakikatini elde edecek bir, iki, on, yirmi değil, belki yüzlerin elde etmesi ihtimali güçlüdür.

İhlas sırrıyla ve iştirâk-i a’mâl-i uhrevî düsturunun sırrıyla biz ve siz bu hakikate müteveccihen, bu Ramazan-ı Şerifte her birimiz umumun hesabına ve umum arkadaşları içinde kendini farz edip, nun-u mütekellim-i maalgayrı, yani daima “Bizi mükâfatlandır, bize merhamet et, bizi bağışla, bize muvaffakiyet ihsan et ve bizi doğru yoldan ayırma. Bu Kadir Gecesini hakkımızda bin aydan hayırlı kıl” gibi kelimelerde “نا” içinde umum kardeşlerini niyet etmektir. Ve bilhassa, en zaif olan bu kardeşinizi, ağır vazifesinde, o hususî niyetle yardım etmektir.

Said Nursi

Üstad Hazretlerinin sırayla takip ettiğimiz Kastamonu mektuplarından bu mektup tevafuk eseri Ramazan ayının yaklaştığı bu günlere denk geldi. Ramazan ayına hazırlık anlamında istifadeli olur inşallah.

Üstad’ın talebelerinden, 1997 yılında yine hizmet için gittiği Avrupa dönüşü trafik kazasında vefat eden Bayram Yüksel abi, Üstad’ın Ramazan ayındaki yaşantısına dair şunları anlatmaktadır:

“Üstadımız Ramazan’ın on beşinden sonra kendisi yatmazdı, bizi de yatırmazdı. Hatta çok geceler kontrol ederdi. Eğer uyurken yakalarsa su döker uyandırırdı. Bizleri uyumamaya alıştırırdı. Mübarek geceleri ihya ettiğimizde sabah namazı olduğunda, namazı kılar yatardık. (…) Üstadımız mübarek Ramazanda daima evrad ve ezkarıyla meşgul olurdu. Her gün Kur’an’dan bir cüz okurdu. Bizleri de teşvik ederdi. Biz Ramazanda muhakkak cüzlerimizi okurduk.