Vatan Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek, geçtiğimiz günlerde konuk olduğu TVNET’te yayınlanan ‘Sert Sorular’ programında Ertuğrul Kürkçü ile yaşadığı ve bugünlerde viral olan tartışmaya ilişkin konuştu.

Perinçek, yıllar önce Mehmet Ali Birand’ın hazırlayıp-sunduğu 32. Gün programında Ertuğrul Kürkçü ile yaşadığı Abdülhamid polemiğine ilişkin, “O program önceden hazırlanmıştı. Mehmet Ali Birand o senaryoyu hazırladı.” dedi.

Senaryo…

Perinçek’in sözleri beni de 10 yıl öncesine götürdü. 2012 yılında CNN Türk’te yayınlanan, yine Mehmet Ali Birand’ın hazırlayıp-sunduğu “Son Darbe: 28 Şubat” belgeselini hatırladım. 12 bölümden oluşan belgeselin 2’nci bölümünde -bugünlerde yeniden gündemde olan- 5 Nisan 1994 tarihli ‘Olağanüstü İstikrar Tedbirleri’ anlatılıyor, Birand, -birebir- şu ifadeleri kullanıyordu:

“5 Nisan Kararları kamuoyuna açıklanırken, koalisyonun iki ortağı Çiller ve Karayalçın kameraların karşısında yan yana oturuyorlardı. Çiller krize karşı önlemleri okuyor, Karayalçın ise dinledikçe şaşırıyordu. Zira Başbakan, önceden hiç konuşulmamış, SHP’nin haberi bile olmayan tasarruf önlemlerinden bahsediyordu. Karayalçın, orada renk vermemeye çalıştı ama, şok olmuştu.”

Belgeselin devamında da, Karayalçın’la yapılan söyleşiye yer veriliyor, o da Birand’la benzer ifadeleri kullanmaktan çekinmiyordu:

“Sayın Başbakan Karabük Demir-Çelik Fabrikasının yıl sonuna kadar ya satılacağını, ya kapatılacağını söyledi. İkincisi, Kırşehir’deki Petlas’la ilgili, üçüncüsü de maden ocaklarına ilişkindi. Bunları önceden tartışmamıştık. Birlikte bir basın toplantısındaydık. Sayın Başbakan bunları söyledi. Bunlar benim bilmediğim şeylerdi. Tabii ki çok üzüldüm.”

Pes… Belgeseli seyrederken, ‘şok olan’ bendim. İnanamamıştım.

İç sesimle, “Bu kadar da olmaz!” dediğimi gün gibi hatırlıyorum. Gerçi, Doğan Grubunun yayın organlarında, Ertuğrul Özkök ve Mehmet Ali Birand başta olmak üzere neredeyse tüm yönetim kadrosunun o günlerdeki tutumları herkesin malumuydu, ama…

Dönemin Başbakan Yardımcısı Murat Karayalçın’a hayli şaşırmıştım. Kameraların önünde -2012’de- son derece rahat, “Bunlar benim bilmediğim şeylerdi” diyebilmişti Karayalçın…

Oysa, Karabük Demir-Çelik Fabrikası ve diğer detaylar, bizzat ‘Karayalçın’ın sözleriyle’ kararların açıklandığı basın toplantısından tam 4 gün önce, 1 Nisan 1994 tarihli Milliyet Gazetesinin manşetindeydi.

‘Sıra ekonomik uzlaşmada’ manşetinin kutusunda, “Karabük’e kilit” başlığı ve Fikret Bila imzasıyla yer alan yazıda, “Çiller ve Karayalçın anlaştı. Ekonomik kararlar, siyaseti beklemeyecek” İfadeleri kullanılıyor ve spotlar maddeler halinde sıralanıyordu: “Ekonomi zirvelerinin ardından ilk somut karar Karabük Demir Çelik Fabrikaları’nın kapatılması oldu. Çiller’in önerisini kabul ettiğini belirten Karayalçın, ‘Karabük bitmiş. Aldığımız teknik bilgiler yapılabilecek bir şey olmadığını gösteriyor’ dedi.”

…

“Bugün bir önemi var mı?”

Bir hayli… Yükseköğretim Kurulu Yayın ve Dokümantasyon Daire Başkanlığı Ulusal Tez Merkezi’ne ya da üniversitelerin arşivlerine girdiğinizde, bu konu ve o döneme ait yazılmış pek çok lisans, yüksek lisans ve doktora tezinde, yukarıdaki ve benzeri -o günlere ait- yalan, yanlış pek çok bilgi, ‘medya referansıyla’ yerini muhafaza ediyor. Bugünün, yarının öğrencileri bu bilgilerden faydalanıyor, faydalanacak.

…

Kayda geçmesi adına, şu son notu da ekleyelim… Cumhuriyet’in ‘Fabrikalar Kuran Fabrika’sı, Karabük Demir-Çelik İşletmeleri, üretime başlanılan 1939 yılından 1989 yılına kadar sürekli olarak kâr eden bir kuruluşken, 1989 yılını, 137 gün süren grevin ardından oldukça büyük bir zararla kapattı. Her yıl artan masraflar ve ekonomik kriz nedeniyle sonraki 5 yıl boyunca da sürekli zarar ederek, 1994 yılına geldi.

Ve… 5 Nisan Kararları ile özelleştirme kapsamına alınarak 1 (bir) Türk Lirası karşılığı işçisine, 11 bin 800 ortaklı Kardemir AŞ’ye devredildi. Bugün, 2022’de, o Kardemir AŞ, Türkiye’nin 25. en büyük sanayi kuruluşu…